Savunma Kürsüsü

Günümüz Türkiye’sinde, vatandaşların adalete olan inancı giderek zayıflamaktadır. Adaletin sağlanmasındaki bu inanç kaybı, hukuk sisteminin derin sorunlarından kaynaklanmaktadır. Türkiye, yıllardır uluslararası hukuk endekslerinde kötü sıralarda yer almakta, bu da toplumun hukuk sistemine duyduğu güveni ciddi şekilde sarsmaktadır. Siyasal iktidar, bu durumu düzeltmek adına çeşitli yargı reformları yapmakta, özellikle de 10. Yargı Reformu adı altında bir dizi düzenleme gerçekleştirmektedir. Ancak bu düzenlemeler, reform kelimesinin içeriğine ters bir mantıkla, yamalı pantolon gibi yapılan eklemelerle gerçekleşmektedir. Bu durum, Türkiye'nin hukuk sistemini daha da işlevsiz hale getirmekte, adaletin sağlanması ve güvenliği adına ciddi engeller ortaya çıkarmaktadır. Bu bağlamda, ülkede köklü bir hukuk reformuna olan ihtiyaç her geçen gün daha belirgin hale gelmektedir.

Türkiye’de Adaletin Zayıf Temelleri ve Ceza Hukukunun Durumu

Türkiye'de adaletin sağlanmasında ve infaz sisteminde yaşanan sorunların kökenine inmek için, ülkenin siyasal yapısı ve hukuk sosyolojisi göz önünde bulundurulmalıdır. Kriminolojik ve sosyolojik açıdan bakıldığında, cezaların uygulanmasındaki mevcut sistemin verimsizliği, suç oranlarının artmasına yol açmakta, cezaevlerinde mahkumların rehabilitasyonu yerine daha büyük suçlar işlemeleri için ortam sağlanmaktadır. Cezaevleri, mahkumların rehabilite edilmesi gereken alanlar olmalıdır, ancak günümüzde Türkiye'deki cezaevleri, adeta suç okulları, suç kampüsleri olarak işlev görmekte, hatta birer medrese gibi suçlu yetiştirme alanlarına dönüşmektedir. Bu durum, hukuk sisteminin bir başka derin sorunudur ve infaz affı gibi geçici çözümlerle üstü kapatılmamalıdır.

Ceza hukukunda yapılacak her düzenleme, derinlemesine ve tüm yönleriyle ele alınmalı, reformlar köklü bir yapıyı hedef almalıdır. Bir infaz affı, sadece mevcut suçlulara yönelik geçici bir çözüm sunmamalı, aynı zamanda suçların önlenmesine yönelik etkin bir strateji geliştirmelidir. Ancak, bunun için mevcut infaz sisteminin derinlemesine bir analize tabi tutulması, işlevsizliklerinin giderilmesi, rehabilitasyon süreçlerinin etkinleştirilmesi gerekmektedir.

Hukukta Eğitim Reformu ve Toplumsal Bilinç

Bir diğer önemli nokta ise eğitimdir. Ülkede eğitim seviyesi ve kamusal bilinç seviyesinin düşük olması, hukuk ve adaletin doğru bir şekilde anlaşılmamasına yol açmaktadır. Türkiye’de, hukuk eğitimi yalnızca hukuk fakültelerinde verilen bir ders olmamalıdır; bunun yanı sıra, vatandaşlar için de zorunlu hukuk ve vatandaşlık eğitimlerinin sağlanması gerekmektedir. Nasıl ki araba kullanabilmek için bir ehliyet gereklidir, toplumsal yaşamda da vatandaşların nasıl davranması gerektiğine dair bir bilinç oluşturulmalıdır.

Hukuk, toplumsal düzeyde bireylerin haklarını ve yükümlülüklerini belirleyen çok önemli bir alandır. Ancak bu alan, eğitim eksiklikleri ve bilinçsizlik yüzünden toplumun büyük bir kesimi tarafından yeterince kavranmamaktadır. Hukuk derslerinin eğitim müfredatlarına eklenmesi, vatandaşların günlük yaşamlarında hukukun gerekliliklerini daha iyi anlayabilmelerine yardımcı olacaktır. Böyle bir eğitim, suç oranlarını düşürmeye, toplumsal barışı sağlamaya ve hukuka olan güveni artırmaya önemli ölçüde katkı sunacaktır.

İnfaz Affı ve Ceza Sistemi: Hukuki Temel ve Reform İhtiyacı

Yine de, Türkiye’nin mevcut infaz sistemi, geniş bir reform gereksinimini doğurmaktadır. Cezaevlerinin sadece cezalandırma yeri değil, aynı zamanda rehabilitasyon ve yeniden topluma kazandırma süreci olması gerektiği unutulmamalıdır. Mevcut ceza ve infaz sistemi, suçluları yeniden suça yönlendirecek yapısal zafiyetlere sahiptir. Cezaevleri, adeta suç işleme becerilerini geliştirebileceği ortamlar haline gelmiştir. Bu nedenle, yapılacak bir infaz affı, sadece suçluları rahatlatan geçici bir çözüm olmayıp, derinlemesine bir inceleme ve reform gerektiren bir süreç olmalıdır.

Söz konusu infaz affı, Türkiye'deki hukuk sisteminin mevcut işleyişindeki temel aksaklıkları düzeltecek şekilde kapsamlı olmalıdır. Cezaevlerindeki rehabilitasyon eksiklikleri, suçluların cezaevlerinde daha büyük suçlar işlemeleri için ortam hazırlamakta, dolayısıyla bu affın sadece suçluları serbest bırakmak yerine, kapsamlı bir rehabilitasyon ve yeniden topluma kazandırma süreciyle desteklenmesi gerekmektedir. Aksi takdirde, önceki düzenlemelerde olduğu gibi, affın sadece geçici bir rahatlama sağlamaktan öteye gitmeyeceği, medeniyetin gelişimine katkı sağlamayacağı açıktır.

Sonuç: Derinlemesine Hukuk Reformu ve Adaletin Yeniden İnşası

Tüm bu genel yaklaşım ve öneriler ışığında, infaz affı gibi geçici düzenlemeler yerine, Türkiye’nin hukuk sisteminde köklü bir reform yapılması gerektiği açıkça ortaya çıkmaktadır. Yargı ve infaz sisteminin yeniden inşası, sadece af düzenlemeleriyle mümkün olmayacak kadar kapsamlı bir değişim gerektiriyor. Siyasal iktidarın, hukuk sistemine olan müdahalesini daha işlevsel hale getirecek adımlar atması gerekmektedir. Bu adımlar, hukuk alanındaki en köklü reformları gerçekleştirmek için her alandan uzmanlarla yapılacak derinlemesine çalışmalara dayanmalıdır. Ayrıca, hukuk yap boz tahtası gibi değiştirilebilecek bir alan değil, toplumun temelini oluşturan bir yapı olduğu unutulmamalıdır. Reformlar, adaletin en temel ve en evrensel değerlerine dayalı, toplumun tüm bireylerine hitap eden ve uzun vadeli sonuçlar doğuracak şekilde yapılmalıdır.

Hukuk, sadece ceza ve infaz yasalarıyla değil, toplumsal yapıyı ve bireylerin davranışlarını şekillendiren temel bir disiplindir. Bu disiplini yeniden yapılandırmadan, infaz affı gibi geçici düzenlemelerle hiçbir kalıcı çözüm sağlanamayacaktır.